Soleimani S, Yousefzadi M, Rezadoost H. Quantitative and Qualitative Identification of Polyhydroxylated Naphthoquinone Pigments from Shell and Spine of Echinometra Mathaei of the Persian Gulf. JMBS 2018; 9 (4) :501-506
URL:
http://biot.modares.ac.ir/article-22-24437-fa.html
سلیمانی سولماز، یوسفزادی مرتضی، رضادوست حسن. شناسایی و سنجش کمی و کیفی ترکیبات پلیهیدروکسیلات نفتاکینونی پوسته و خار توتیای دریایی اکینومترا ماتایی خلیج فارس. زیستفناوری مدرس. 1397; 9 (4) :501-506
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-24437-fa.html
1- گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران،
2- گروه زیستشناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران، هرمزگان، بندرعباس، کیلومتر 9 جاده میناب، دانشگاه هرمزگان ، morteza110110@gmail.com
3- گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهیدبهشتی، بندرعباس، ایران،
چکیده: (8929 مشاهده)
اهداف: توتیاهای دریایی بهدلیل اهمیت تجاری گنادشان در صنعت جهانی بسیار مورد مطالعه قرار گرفتهاند. اگر چه بعد از برداشتن گنادهای خوراکی، باقیمانده پوستهها و خارها بهعنوان زباله غذایی بدون استفاده بیشتر دور ریخته میشود، اما پوستهها دارای رنگدانههای پلیهیدروکسیلات- ۱و۴- نفتاکینون (PHNQ) متنوع هستند. هدف مطالعه حاضر، شناسایی و سنجش کمی و کیفی ترکیبات پلیهیدروکسیلات نفتاکینونی پوسته و خار توتیای دریایی اکینومترا ماتایی (Echinometra mathaei) خلیج فارس بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، گونه اکینومترا ماتایی برای نمونه توتیای دریایی مورد آزمایش، تشخیص داده شد. توتیاهای دریایی در فروردین ۱۳۹۳ از ساحل پارک زیتون واقع در جزیره قشم خلیج فارس جمعآوری شدند. رنگدانههای پوسته و خار بهکمک هیدروکلریکاسید از توتیای دریایی استخراج شد. سپس کمیت ترکیبات نفتاکینونی بهکمک روش طیفسنجی و با استفاده از اسپکتروفتومتری و کیفیت آنها با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع طیفسنج جرمی (LC-MS) و کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) ارزیابی شد. تحلیل آماری دادهها با آزمون تحلیل واریانس و مقایسه میانگین با آزمون چنددامنهای دانکن در سطح احتمال ۵% و با استفاده از نرمافزار آماری SPSS ۱۹ و رسم نمودار با نرمافزار Excel ۲۰۱۳ انجام گرفت.
یافتهها: بیشترین رنگدانهها از نظر کمی، بهترتیب اسپینوکروم A، C، B و اکینوکروم A بودند. حضور رنگیزههای PHNQ موجود در رنگدانهها، بهترتیب اسپینوکروم B و C، اکینوکروم A و اسپینوکروم A تایید شد.
نتیجهگیری: حضور هر یک از چهار رنگیزه در رنگدانههای خار و پوسته با استفاده از روشهای کمی و کیفی مورد تایید است. بیشترین رنگدانهها بهترتیب، اسپینوکروم A، C، B و اکینوکروم A هستند.
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی کشاورزی دریافت: 1395/7/14 | پذیرش: 1395/12/2 | انتشار: 1397/9/30