دوره 12، شماره 3 - ( 1400 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 67-55 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.23222115.1400.12.3.6.6

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rezaei Mirghayed E, Amirian R, Arezi I. Using of ISSR Marker in Assessment of Genetic Diversity Inter and Intra Specific of Rye. JMBS 2021; 12 (3) : 5
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-43224-fa.html
رضایی میرقائد الهام، امیریان رسول، آرضی ایمان. کاربرد نشانگر ISSR جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی بین و درون گونه‌ای چاودار. زیست‌فناوری مدرس. 1400; 12 (3) :55-67

URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-43224-fa.html

کاربرد نشانگر ISSR جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی بین و درون گونه‌ای چاودار
الهام رضایی میرقائد* 1، رسول امیریان2 ، ایمان آرضی2
1- گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پیام نور، اصفهان، اصفهان، ایران، اهواز-کوی ملت-فاز4 کوروش-شهرک شهید عباسپور-بلوک 8 الف-آپارتمان شماره دو ، rezaeimirghayed@gmail.com
2- بخش تحقیقات ژنومیکس، مدیریت بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه مرکزی کشور، اصفهان، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران،
چکیده:   (1720 مشاهده)
چاودار یکی از گیاهان زراعی مهم ایران با نام علمی  Secaleمتعلق به خانواده گندمیان (Poaceae)‏ می­باشد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 39 جمعیت چاودار از مناطق مختلف ایران، آمریکا و شوروی با نشانگر ISSR مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که 8 آغازگر ISSR 48 باند تولید کردند که شامل 18 باند چندشکل (5/37 درصد چندشکلی) بود. میانگین میزان اطلاعات چندشکلی (PIC) 15/0 و شاخص نشانگر (MI) در آغازگرهای ISSR  معادل 7/2 عدد بود. بیشترین مقدار PIC (3/0) مربوط به آغازگر 6+5 و بیشترین MI (96/0) مربوط به آغازگر 6+1 بود. پس از مشاهده محصول­های واکنش زنجیره­ای پلیمراز بر روی ژل آگارز و امتیازدهی باندهای DNA، تجزیه و تحلیل با نرم­افزار NTSYS انجام شد. دندروگرام تجزیه خوشه­ای با روش UPGMA و ضریب تشابه جاکارد جمعیت­های چاودار را به 9 گروه تقسیم کرد که نتایج گروه­بندی آن با گروه­بندی تجزیه مولفه­های اصلی مطابقت داشت. نتایج تجزیه واریانس مولکولی بیانگر تنوع درون گونه­­ای بیشتر از تنوع بین گونه­ای بود. میانگین تنوع ژنی نی (h) 350/0 و میانگین شاخص شانون (I) در گونه­های چاودار 523/0 بود که بیانگر تنوع خوب درون گونه­ها می­باشد. نتایج نشان داد که نشانگر ISSR ابزار مفیدی در تعیین تنوع ژنتیکی درون و بین گونه­ای چاودار است.
شماره‌ی مقاله: 5
واژه‌های کلیدی: چاودار، تنوع ژنتیکی، نشانگر ISSR، چندشکلی، تجزیه واریانس مولکولی
متن کامل [PDF 531 kb]   (1588 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی کشاورزی
دریافت: 1399/3/8 | پذیرش: 1400/3/22 | انتشار: 1401/4/11
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.