ranjbar S, Khajeh K, Mirnajafi-Zadeh J, Dabirmanesh B, Khodaverdian S. Evaluation of changes expression of D1, mGluR1 and CD38 genes after electrical kindling and treatment with low-frequency stimulation in rat. JMBS 2020; 11 (1) :37-43
URL:
http://biot.modares.ac.ir/article-22-32002-fa.html
رنجبر سمیرا، خواجه خسرو، میرنجفی زاده جواد، دبیرمنش بهاره، خداوردیان شیما. ارزیابی تغییر بیان ژن های mGluR1, CD38, D1پس از کیندلینگ الکتریکی و درمان با تحریک الکتریکی با فرکانس پایین در موش های صحرایی. زیستفناوری مدرس. 1398; 11 (1) :37-43
URL: http://biot.modares.ac.ir/article-22-32002-fa.html
1- دانشگاه تربیت مدرس،
2- دانشگاه تربیت مدرس، تهران، بزرگراه جلال آل احمد، پل نصر، دانشگاه تربیت مدرس. کد پستی 154-14115 ، Khajeh_k@yahoo.com
چکیده: (4643 مشاهده)
کیندلینگ الکتریکی یکی از محبوبترین تکنیکهای مدل صرعی است که باعث ایجاد تشنجهایی مانند صرع لوب گیجگاهی
میشود. تاکنون برای درمان صرع، از تکنیکهای درمانی مختلفی استفاده شده است. از بین این تکنیکها، تحریک الکتریکی با فرکانس پایین (LFS) ، به طور گستردهای برای بهبود صرع مقاوم به دارو مورد توجه قرار گرفته است، اما مکانیزم اثر آن به خوبی روشن نشده است. از آنجا که وارد شدن کلسیم به سیتوپلاسم و افزایش غلظت آن یکی از مهمترین دلایل بروز تشنج است، گیرنده متابوتروپیک گلوتامات (mGluR1)، گیرنده دوپامین (D1) و ADPR سیکلاز (CD38)، سه گیرندهای که از مسیرهای مختلف باعث افزایش کلسیم در سیتوپلاسم میشوند، انتخاب شدند. با این هدف که با بررسی تغییر بیان این گیرندهها کمک به سزایی به مشخص شدن مسیر بهبود بخشی LFS شود. در این مطالعه از هیپوکمپ موشهای صحرایی استفاده شد و تغییر بیان ژنها با تکنیک real-time PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیان هر سه ژن انتخابی پس از کیندلینگ به طور معنی داری افزایش یافته و بعد از اعمال تحریکات LFS میزان بیان هر سه به مقدار کنترل بازگشته است. از این رو یکی از مسیرهایی کهLFS برای بهبود بخشی تشنج های کیندلینگ مداخله می نماید، ممکن است مربوط به مسیر ورود کلسیم به سیتوپلاسم باشد
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
بیوتکنولوژی مولکولی دریافت: 1398/1/26 | پذیرش: 1398/5/2 | انتشار: 1399/3/17